Czynnik królika

"Moje wczesne doświadczenia wzmocniły fundamentalną prawdę, że im więcej ludzi, tym więcej kłopotów - i tym kłopoty większe"

"Czynnik królika" to książka Anttiego Tuomainena wokół której powstało trochę szumu, dzięki platformie Netflix, która postanowiła ją zekranizować. Autor ma dość specyficzny styl i poczucie humoru. Książka wykazała się dość oryginalną fabułą, a główny bohater pozwala nam zrozumieć co czują osoby mające problemy w komunikacji międzyludzkiej.
Henri Koskinem jest aktuariuszem, który z matematyczną precyzją oblicza różnego rodzaju ryzyka. Pracuje w branży ubezpieczeniowej. Wiedzie wyjątkowo uporządkowane życie. Mieszka z kotem Schopenhauer, w mieszkaniu ma tylko niezbędne sprzęty, a do pracy dojeżdża komunikacją miejską. Brzmi to nudno.
Przychodzi jednak dzień, który wszystko zmienia. Porządek matematyczny rozsypuje się jak domek z kart. Henri traci pracę, bo zdaniem szefa nie pasuje do zespołu. Z firmy odchodzi bez żalu, myśląc, że szybko znajdzie posadę w konkurencji. Tak się jednak nie dzieje. Wkrótce dowiaduje się, że zmarł jego brat i zostawił mu w spadku park przygody. Od tej chwili nic już nie będzie takie jak dawniej.
Henri postanawia spełnić ostatnią wolę brata i poprowadzić park przygody. Okazuje się jednak, że nie będzie to proste. Pracownicy tworzą prawdziwą galerię osobliwości. Szybko pojawiają się też przestępcze indywidua, które żądają spłaty długów z gigantycznymi odsetkami. Bohater postanawia walczyć o park, co szybko przeradza się w walkę o własne życie. Obmyśla strategię, jak przechytrzyć przestępców. W matematycznych obliczeniach jest przecież świetny, ale czy to wystarczy?
"Czynnik królika" to nietypowe połączenie czarnej komedii, lekkiego kryminału i odrobinę sensacji, a żeby było jeszcze ciekawiej zostało wzbogacone nutką miłości. Jak przystało na gangsterską komedię nie zabrakło trupów, broni i nielegalnych interesów. Mi ta powieść przypadła do gustu. Przez cały czas sporo się dzieje, autor przygotował wiele zwrotów akcji, a każda opisywana akcja prowadzi do zaskakującej reakcji lub też poważnych konsekwencji. Interesująca fabuła podtrzymuje zainteresowanie, skłania do zaangażowania i przynosi wiele czytelniczej przyjemności. Duże znaczenie podczas lektury miał dla mnie styl autora. Bardzo lekki, dość zabawny i nieco ironiczny.
Szczerze polecam "Czynnik królika"... będzie to mile spędzony czas.

"Moje wczesne doświadczenia wzmocniły fundamentalną prawdę, że im więcej ludzi, tym więcej kłopotów - i tym kłopoty większe"

"Czynnik królika" to książka Anttiego Tuomainena wokół której powstało trochę szumu, dzięki platformie Netflix, która postanowiła ją zekranizować. Autor ma dość specyficzny styl i poczucie humoru. Książka wykazała się dość oryginalną fabułą, a główny...

Przyjemna. Ciekawy bohater. Historia niezbyt zaskakująca. Mimo wszystko zamierzać sięgnąć po drugą część z nadzieją, że będzie bardziej skomplikowana.

Przyjemna. Ciekawy bohater. Historia niezbyt zaskakująca. Mimo wszystko zamierzać sięgnąć po drugą część z nadzieją, że będzie bardziej skomplikowana.

Świetnie się przy tej książce bawiłam. Była zabawna i miło spędziłam czas na jej lekturze. Świat opisany oczami osoby która najbardziej w życiu ceni matematykę i logikę bardzo mi się spodobał. Polecam serdecznie

Świetnie się przy tej książce bawiłam. Była zabawna i miło spędziłam czas na jej lekturze. Świat opisany oczami osoby która najbardziej w życiu ceni matematykę i logikę bardzo mi się spodobał. Polecam serdecznie

nie rozumiem fenomenu. dla mnie nudna

nie rozumiem fenomenu. dla mnie nudna

Świetna rozrywka z trupami i nerdem w rolach głównych.

Świetna rozrywka z trupami i nerdem w rolach głównych.

Teoretycznie "Czynnik królika" ma wszystko, żeby stać się szmirą do kwadratu: 1/ Podejrzanie naiwną fabułę 2/ Literackie (lub też nawet filmowe) tricki działające na mężczyzn 3/ kolejne działające na kobiety... nic tylko chlipać w rękaw.
A jednak... wiecie jak to jest? To jest tak, że w nieustannej pogoni za literaturą wysokich lotów zapominamy o tym, że z literaturą nie zawsze trzeba się siłować, czasem potrzebna jest nam odrobina rozrywki. Dlatego w tym odziedziczonym po zmarłym bracie parku rozrywki, Henri przeżyje jakże niemożliwą, banalną, jakże naiwną, jakże przerysowaną, jakże "nie wiem jaką, ale przymiotnik musi być naprawdę wielki" historię. Tylko że ja bawiłem się świetnie, a to jest w tym wszystkim najważniejsze.

Teoretycznie "Czynnik królika" ma wszystko, żeby stać się szmirą do kwadratu: 1/ Podejrzanie naiwną fabułę 2/ Literackie (lub też nawet filmowe) tricki działające na mężczyzn 3/ kolejne działające na kobiety... nic tylko chlipać w rękaw.
A jednak... wiecie jak to jest? To jest tak, że w nieustannej pogoni za literaturą wysokich lotów zapominamy o tym, że z literaturą nie...

Nie jest to typowy kryminał. Nie jest to też typowa książka obyczajowa ani typowa komedia. To połączenie wszystkich tych trzech gatunków i w moim odczuciu bardzo miłe połączenie.
Literatura skandynawska z jaką zwykle się zadaję to ponure thrillery z głównym bohaterem pełnym nałogów. Tutaj mamy do czynienia z kimś zupełnie innym i było to dla mnie odświeżające.
Poznajemy bohatera uwielbiającego logikę i widzimy jego nowe zmagania w parku PRZYGODY.
Kwestie finansowe i matematyka nie są moją mocną stroną i trochę pogubiłam się w całej intrydze, ale nie przeszkodziło mi to czerpać przyjemności z czytania.
Bardzo podobały mi się opisy uczuć. Były takie pełne zdziwienia, pięknych porównań, rzadko zdarza mi się uśmiechać czytając o czyichś emocjach, a tutaj autorowi udało się tego dokonać i łapałam się na tym, że uśmiecham się pod nosem.
Końcówka nieco mnie rozczarowała, zabrakło mi jakiegoś mocnego zakończenia, ale przede mną jeszcze pozostałe części, może one wyjaśnią wszystkie kwestie.

Nie jest to typowy kryminał. Nie jest to też typowa książka obyczajowa ani typowa komedia. To połączenie wszystkich tych trzech gatunków i w moim odczuciu bardzo miłe połączenie.
Literatura skandynawska z jaką zwykle się zadaję to ponure thrillery z głównym bohaterem pełnym nałogów. Tutaj mamy do czynienia z kimś zupełnie innym i było to dla mnie odświeżające.
Poznajemy...

Jestem szczerze zaskoczona,że ta książka aż tak mnie wciągnęła, na pewno sięgnę po kolejne części. Nie jest to komedia, raczej taki obyczajowy kryminał. Zgrabnie napisany, budzi sympatię 🤗.

Jestem szczerze zaskoczona,że ta książka aż tak mnie wciągnęła, na pewno sięgnę po kolejne części. Nie jest to komedia, raczej taki obyczajowy kryminał. Zgrabnie napisany, budzi sympatię 🤗.

Przyjemna, zabawna i absurdalna, czyli taka, jak lubię. Ale przy tym też brutalnie przewidywalna, a przez to przeciętna. Mimo wszystko polecam, bo przyjemnie się to czyta.

Przyjemna, zabawna i absurdalna, czyli taka, jak lubię. Ale przy tym też brutalnie przewidywalna, a przez to przeciętna. Mimo wszystko polecam, bo przyjemnie się to czyta.

Lekkie czytadło i w sumie tyle. Północ ma lepsze rzeczy do zaoferowania - Stulatek, Listopadowe porzeczki etc.

Lekkie czytadło i w sumie tyle. Północ ma lepsze rzeczy do zaoferowania - Stulatek, Listopadowe porzeczki etc.